Salomon Jacob Spanjaard is de oprichter van de handelsonderneming S.J. Spanjaard. Hij begon als koopman in tweedehands kleding en andere producten, zoals veren, oud koper en behang. Hij heeft een winkel, die zal worden overgenomen door zijn zoon Nathan. Salomon Jacob Spanjaard had een textielfabriek in Borne. Zie Fabriek, schets 1864, Fabriek, schets 1924, Fabriek, foto 1929, Fabriek, schets.
Zijn zonen Benjamin en David werden graanhandelaren. Zijn jongste zoon Abraham werd juwelier. Zijn zonen Jacob en Levie werkten samen met Salomon Jacob in zijn bedrijf.
Rond 1850 specialiseerde het bedrijf zich in de handel in textiel en in 1852 namen Jacob en Levie het bedrijf over van hun vader. De zonen van Jacob (Izak, David, Bernard en Alexander) en de zonen van Levie (Salomon en Albert Karel) werden lid van de firma.
In 1864 moderniseerden ze de fabriek en rustten ze in 1865 uit met stoommachines.
In 1901 werd de vennootschap een vennootschap met kapitaal gedeeld door aandelen (“Besloten vennootschap”) en werd de vennootschap omgedoopt tot N.V. Stoom-Spinnerijen en -weveerijen v/h S.J. Spanjaard. De vier bestuurders werden lid van de raad van commissarissen. De zonen van drie van hen werden directeur: (1) Jacobus de zoon van Isaac, (2) Isaac de zoon van David, (3) Jacob Karel, de zoon van Bernard.
Jacobus uiteindelijk met een zus van Karel. Jacobus werd zeer invloedrijk te Borne. Hij werd ook wel de ‘God Jacobus trouwde uiteindelijk met een zus van Karel. Jacobus werd zeer invloedrijk in Borne. Hij werd ook wel de ‘God van Borne’ genoemd. Hij leefde met de fabrieksarbeiders in een soort haat-liefdeverhouding. Aan de ene kant moest hij hard en formeel zijn, vooral tijdens stakingen, omdat de fabriekseigenaren eisten dat de fabriekseigenaren fel tegen de arbeidersvakbonden waren, aan de andere kant werkte James via de achterdeur met de arbeiders hen door de moeilijke tijden helpen. De familie Spanjaarden had een grote invloed op de Borne-gemeenschap. De Spaanse fabriek was de grootste werkgever. In de jaren veertig had de fabriek meer dan 2.000 werknemers. De producten waren van hoge kwaliteit en bekend in Nederland. Het produceerde merken als Rheumanella-lakens en Assepoester-lakens, Kenmore-shirts en Teddy-luiers.
In 1960 werden de aandelen van het bedrijf gekocht door een ander textielbedrijf, Koninklijke Ten Cate. Na de Tweede Wereldoorlog verloor de textielindustrie haar prominente plaats in het Twentse dagelijks leven. In 1974 sluit de fabriek haar poorten en in 1984 vindt de sloop plaats. Ten Cate overleefde door te focussen op speciale vezels.
In Borne is het Witte Huis als huis van de familie een Monument, de badplaats en een klein restant van de kantoren herinneren aan de Spanjaard Fabriek en de familie Spanjaard.
De Sjoel, een grafsteen en de begraafplaats herinneren ons ook aan het Joodse leven dat de familie leefde.
Zie Fotogalerij voor enkele historische foto’s (sectie voor leden).